......Kerst.....tijd voor elkaar....

Het jaar 2017 is voorbij gevlogen. De Kersttijd staat symbool voor relativeren, even rust in je lijf en in je hoofd. Tijd om weer even aan elkaar te denken, met elkaar te zijn, maar ook tijd om het afgelopen jaar 2017 rustig te overzien. Dankbaar zijn voor de vele vriendschappen, dankbaar voor de liefde om je heen. Een jaar waar ik weer geleerd heb van mijn fouten, mijn stress. Mijn onnozelheid, mijn verkeerd ingeschatte werkelijkheid soms. Maar vooral een jaar met heel veel warmte om mij heen. Het positieve overwint altijd. 2017  : een soort scharnierjaar. Dat hebben we allemaal om de zoveel jaar. Een jaar, waarvan je denkt ‘….wat gaat het brengen…?’. Zo’n jaar, waarin alles nog z’n plek moet krijgen. Zo’n jaar waarvan je niets verwacht, na een persoonlijke rampjaar 2016…… In het jaar 1720 kreeg de beurs in Rotterdam klappen, vanwege een scherpe koersval. In Amsterdam werd een koffiehuis bestormd. Veel speculanten verloren veel geld. De speculatiezucht was uit de hand gelopen….. Zoveel eeuwen later, niets nieuws onder de zon….. een jaar waarin ik weer een nieuwe weg moest zoeken.

Corneille – ‘Memorie de Japon’ [ zeefdruk 1987 ]

Het werk ‘Memorie du Japon’ van Corneille uit 1987 uit mijn eigen kunstcollectie staat symbool voor het afgelopen jaar. Ik kocht het in een ‘vlaag van verbijstering’ aan dit jaar. Voor mij zegt dit werk alles. Kunst geeft mij altijd een goed gevoel. Een dertig jaar oud werk wat je raakt. Zo bijzonder. Ik schreef er recht uit mijn hart een gedicht bij. Een jaar van bezinning, maar ook loslaten en accepteren. Het afgelopen jaar moest ik extra in de spiegel kijken. Was de spiegel definitief gebarsten ? Maar de vogel in het werk van Corneille staat toch ook voor ‘nieuw’ , ‘je vleugels uitslaan’ , ‘nieuwe wegen zoeken’, ‘vrijheid’. De vogel lijkt welkom of moet je in het leven de kansen zien en ze dan grijpen ? Of ben ik zelf de vogel ? Wie zal het zeggen ?  De naakte vrouw staat symbool voor de onbevangenheid, alsof ze zegt ‘kom maar’…. Maar het gezicht lijkt twee kanten te hebben : het gezicht wat je aankijkt en het gezicht wat zich schuil houdt, symbool voor het onbekende, het onverwachte. Of staat het symbool dat we allemaal twee gezichten hebben….. Verwarring alom.

2017 : Het jaar was hoopvol begon, alles zou zich positief keren, maar het verliep toch niet altijd zoals ik wilde. Soms kwamen de ‘onweersbuien’ voorbij. Soms leek mijn leven even in verwarring. Maar het positieve overwon altijd. Een jaar waarin ik de balans opmaakte van mijn leven. Veel nadacht en vooral mezelf afvroeg hoe het nu toch verder moest…. Het jaar waarin ik leerde wat echte vriendschap is, het jaar waarin warmte en liefde overwon.

2017 : Het jaar waarin de business gewoon door ging. Mijn bedrijf draaide weer prima. We deden het zakelijk beter dan in 2016. Sterker voor komend jaar 2018 hebben we een geweldige orderportefeuille. Tsja… de business gaat door….

De vogel blijft voor mij symbool voor het nieuwe jaar. In 2014 was een vlinder mijn symbool, nu een vogel. Positief zijn en blijven. Als altijd de kansen blijven grijpen. Nog meer houden van de mensen om me heen. Ik blijf zelf natuurlijk een vreemde vogel. Gelukkig maar.

Fijne Kerst allemaal en een spetterend begin van 2018. Ik houd van jullie allemaal !