Afgelopen donderdag was ik met een collega uitgenodigd bij het Landgoed Doornburgh in Maarssen. Een voormalig klooster, waar nog altijd de rust van weleer heerst. Wij kregen een rondleiding door ‘het huis voor de geest’, een gebouw in de stijl van de Bossche School. En bewonderden de tentoonstelling over de twee architecten van het gebouw en de Bossche School : Dom Hans van der Laan & Jan de Jong. Inspirerend. Daarna kwamen we even tot rust in de karakteristieke midden-tuin van het klooster. De rust viel over me heen. Ik vertelde mijn gidsen dat ik een beetje moest wennen aan de ruige stoere bouw aan de buitenkant van het gebouw. ‘Moeilijk mooi’, noemde mijn rondleider en vriend Hans het. ‘Moeilijk mooi’, die kreet moest even bij mij indalen. Er is in mijn leven al zo veel ‘moeilijk mooi’, dus dit kan er ook wel bij. Na de verstilling van de kloostertuin en de prachtig ingerichte kapel mochten wij eten bij het restaurant ‘DeZusters’. Wat een feest om met
elkaar aan lange tafels te zitten, fantastisch te eten, te luisteren naar een zeer jeugdige chef, die bevlogen over eten en het bereiden daarvan sprak. Wat een unieke plek is dit landgoed.
Vrijdagavond bezocht ik samen met Annemieke de tentoonstelling ‘Lust for Life’ over de fotograaf Ed Van der Elsken in het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam. Mooie tentoonstelling over de jaren zestig en zeventig. Daarna wandelden we over de ‘Kop van Zuid’ naar Katendrecht om heerlijk samen rond te hangen bij de Fenixloods, een rauwe ‘foodhal’ in Rotterdam. Wat een contrast met donderdagavond, maar de hippe cultuur van de Fenixloods heeft ook haar charme. Samen met mijn meisje keek ik naar de ondergaande zon, de voorbij scheurende watertaxis over het water van de Maas en staarden we naar Hotel New York, de plek waar we in 1998 ons trouwfeest vierden. Even hielden we elkaars hand vast.
Gisteren was het Vaderdag. Een gezellige dag met z’n drieën thuis. Het is altijd feest als onze dochter thuis is, maar op vaderdag is het toch een beetje speciaal. Ik kreeg een paar leuke cadeautjes, maar vooral de echte zoenen van mijn vrouw en dochter zijn natuurlijk het mooiste. Als extra cadeau mocht ik mij op vaderdag voorbereiden op de endoscopie van maandag in het kader van darmkanker-onderzoek. De anderhalve liter Moviprep, een laxeermiddel, met een sinaasappel-smaakje viel best mee om te drinken. Een beetje weeïg smaakte het. Maar liever had ik op vaderdag uit de gekregen gin-glazen gedronken….
Vandaag mocht ik de laatste halve liter Moviprep opdrinken en gingen we samen op weg naar de ‘Keizer kliniek’ in Den Haag voor het darm-onderzoek. Daar prima ontvangen en klaargemaakt in de onderzoeks-kamer. Ik kreeg een klein roesje, maar bleef verder wakker bij het onderzoek. Op het scherm komt er van alles voorbij als je de camera door mijn darm ziet gaan. Het onderzoek duurde een dik half uur en voelde niet erg vervelend. De behandelend arts kwam mij later vertellen dat hij twee poliepen heeft gevonden. Een kleintje, die hij heeft weggehaald en een grote van twee centimeter, die te groot was om weg te halen en waar een bloedader doorheen loopt. Het kleine poliepje gaat naar de patholoog voor verder onderzoek. Inzake de grote poliep gaat alle informatie naar het Erasmus in Rotterdam voor nader overleg met mijn specialisten daar. Om 11.00 waren we klaar en wat licht in het hoofd kon ik naar huis. Gelukkig hoefde ik zelf niet te rijden. Fijne start van de week zeggen we dan maar. Weer even afwachten wat er verder uitkomt. Het leven is soms even ‘moeilijk mooi’. Ik zal de kreet niet snel vergeten.
