Alweer meer dan een week geleden waren wij uitgenodigd bij het AVL/Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis in Amsterdam voor een lezing – georganiseerd door KWF – door twee top-specialisten op het gebied van Immuuntherapie en Nucleaire geneeskunde. O.a. ‘Nieuw licht op prostaatkanker’ stond op het programma. Tsja, dan is het toch weer even slikken als je hoort dat alleen T1 & T2 prostaatkankerpatienten nog geholpen kunnen worden. Vervelend als je dan een T3 patient bent. Maar wel fantastisch dat ze door Gallium 68 – een onstabiele radioactieve isotoop - een soort ‘lichtje’ in de prostaat aan kunnen zetten, zodat chirurgen precies kunnen zien of alle kankerdelen uit de prostaat zijn verwijderd. Dat scheelt extra opereren en vooral voor de patient een grotere kans op genezing. Mooie ontwikkelingen, kleine stapjes, maar er is voortuitgang. Helaas bleek tijdens de lezing dat er nog weinig succes is op het gebied van immuuntherapie in combinatie met prostaatkanker. Huidkanker en andere kankersoorten profiteren tot nu toe meer van immuuntherapie. Een goede lezing en mooi initiatief van KWF. Toch een beetje stil verliet ik samen met Annemieke het AVL. Ontzettend lief dat Annemieke een briefje voor me schreef en op hing aan de ‘Muur van Gedachten’ op de begane grond van het AVL. Het was onze eerste keer in het AVL en helaas nog niet heel hoopvol. Heerlijk samen dineren daarna in Amsterdam waren we wel aan toe.
Met de komende uitslagen van mijn PSA-waarde in het vooruitzicht heb ik eindelijk maar eens mijn persoonlijke pagina ‘Mijn Erasmus’ van het Erasmus MC geopend. Was nog een hele toer met mijn digitale ID en ook nog een digitale app. Ja, makkelijker maken ze het niet…… je zal maar echt oud zijn en weinig met computers doen…… Maar goed, ik heb de digitale app met moeite en met nieuwe wachtwoorden op mijn telefoon kunnen installeren. Wat een informatie in mijn persoonlijke ziekenhuis-dossier. Veel termen, die ik nog moet leren. Over een dikke tien dagen ga ik voor het eerst digitaal mijn bloed-uitslagen bekijken, zodat ik niet meer in spanning hoef te zitten tot de afspraak met mijn specialist. Ik had dit natuurlijk al veel eerder kunnen doen, maar het kwam er steeds niet van. Veel patienten zijn er angstig voor, maar ik niet. Liever weet ik alles maar zo snel mogelijk.
Vanavond gaat de klok een uur terug. Wintertijd. Van mij mag de klok vijf jaar terug met de wetenschap die ik nu heb. Dan zou het leven en de toekomst er anders uit zien.
