Gisteren snel bloed geprikt om 08.00 uur in het Erasmus. Ik weet de weg onderhand, altijd een behoorlijke wandeling door de lange entree boulevard naar Oncologie. Vanochtend lag ik al om 05.30 uur wakker. Ik staarde een beetje om me heen, geen getob overigens. Ik was gewoon klaar wakker. Na het douchen opende ik ‘Mijn Erasmus’ om mijn bloed-uitslag te bekijken. Wat is het effect van de Abiraterone-medicijnen in de afgelopen maand ? Natuurlijk best spannend. Snel floepte de juiste pagina van mijn digitale dossier op : mijn PSA-waarde is gezakt van 3.3. naar 1.7. Ik staar met een glimlach naar het scherm, ik noem ze tegenwoordig ‘mijn kwartaal-cijfers’……... Eigenlijk vind ik het een positieve uitslag, maar tegelijkertijd besef ik dat ik geen idee heb wat nu eigenlijk de uitslag zou moeten zijn….. Na een maand Abiraterone de PSA-waarde terug naar bijna nul ? Of had het onder de 1.0 moeten zijn ? Ik temper mijn enthousiasme in mijn hoofd. Straks zitten we bij prof. dr. De Wit in het Erasmus MC en horen we van hem wat hij er van vindt.
In het Erasmus MC in Rotterdam geeft prof. dr. De Wit al snel aan dat de uitslag positief is : PSA-waarde omlaag en dus een indicatie voor vertraging van de ziekte. Maar belangrijker vindt hij dat het nu een ijkpunt is om weer verder te gaan. Het is nu zaak om de PSA-waarde verder omlaag te krijgen of zo goed mogelijk stabiel te houden. Het blijft een ‘blackbox’ geeft hij aan. We moeten het gaan monitoren van maand tot maand. Prof. De Wit wil graag mijn bloedruk weten. Hoofdschuddend meet hij de bloedruk een paar keer….. 115/180 komt er uit en dat is veel te hoog. Een effect van de medicijnen, maar wellicht ook van mijn eigen lijf. Prof. De Wit geeft aan dat ik er een pilletje bij krijg om de bloeddruk omlaag te krijgen. Tevens moet ik de komende weken mijn bloeddruk laten checken bij mijn huisarts. Het medisch genootschap trekt de teugels aan en wil mij vaker ter controle zien. Ik krijg Amlodipine [ als besilaat ] voorgeschreven. Elke dag een pilletje dus om de bloeddruk te verlagen. Tsja, PSA en bloeddruk omlaag is de opdracht nu. Wij verlaten het ziekenhuis.
Op mijn werk pak ik de draad weer op. Fijne afleiding. Ik benader met koele nuchterheid een aantal uitdagingen, die in eerlijkheid mijns inziens geen probleem zijn. ‘Business as usual’ zeg ik dan maar. Het voordeel van mijn ziekte is dat ik zakelijke uitdagingen soms met een glimlach ‘weglach’ en veel makkelijker mensen om de tafel zet en het gewoon op los. Morgen wennen aan een pilletje extra.
