Vandaag was mijn neef Gerard op bezoek. Hij belt regelmatig heel attent en stond erop om me te zien. Dat is toch lief en sympathiek. En bovenal was het erg gezellig. Als ik het afgelopen jaar terug kijk, dan zijn er verschillende mensen weer op mijn pad gekomen, die ik soms vele jaren niet gezien had. Hoe vervelend de aanleiding ook is, de ontmoetingen zijn warm, geanimeerd en we hebben elkaar na zoveel jaar ook wat te vertellen. Zo brengt slecht nieuws ook het mooie in de mens los. Tien dagen geleden ook zo’n mooie ontmoeting gehad met mijn oude vriend Vincent. Gewoon 15 jaar niet gezien. In de jaren 80 gingen we samen altijd op pad en maakten we de leukste avonturen mee. We hebben tijdens ons diner er nog flink om gelachen. Zo gek dat je leven blijkbaar in fasen verloopt en er veel vriendschappen soms tijdelijk verloren gaan. Ik neem me voor om de vriendschappen nu echt vast te houden en gewoon te genieten van elkaar.
De laatste drie weken zaten we thuis in een verbouwings-puinhoop. De zolder hebben we laten verbouwen tot drie extra slaap- en werkkamers. Jaren hebben we erover gefilosofeerd en nu hebben we het gewoon gedaan. Simpel, strak en effectief. Het heeft ons gedwongen om eens flink schoon schip te maken op de zolder. En gewoon op te ruimen en weg te gooien. Nou, het is super mooi geworden. Eindelijk mijn mooie grote kunstwerken weer eens op kunnen hangen en eigenlijk zitten we nu elke dag even boven om te kijken en te genieten. Een mooie les : stel niets uit !
Afgelopen week werden we opgeschrikt door het nieuws van uitgezaaide longkanker bij de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan. Eerder had hij al prostaatkanker gehad in een vroeg stadium. Tsja, veel roken is natuurlijk ook niet echt goed. Maar eigenlijk trof mij zijn uitspraak in een interview over zijn ziekte : ‘Ik ben er nog’. Gewoon kort en weer terug naar de daily business. En zijn drive om gewoon lekker te blijven werken trof mij ook. Daar herken ik mezelf dan weer in.
Dinsdag 17 januari naar een avond rondom Prostaatkanker gegaan in het Erasmus MC in Rotterdam. Samen met lotgenoot Hugo en zijn vrouw. Veel weten we natuurlijk al, maar het is toch goed om weer met je neus op de feiten te worden gedrukt. En vooral weer eens rustig te luisteren naar mogelijk nieuwe wegen. Ik was geboeid door de lezing over DNA – onderzoek gekoppeld aan ‘op maat’ medicatie. De kankercel is toch een fout in je systeem. Het staat allemaal in de kinderschoenen en is beginnend onderzoek bij prostaatkanker. En zomaar even mee doen aan een onderzoek is nog niet zo simpel. Maar het was weer een leerzame avond.
Terwijl ik me zakelijk druk maak om het leveren van voetbal-tafels in kantoren en up-dates van bureaustoelen en veel tijd kwijt ben om het mensen allemaal uit te leggen krijg ik van een agent in stoelen allerlei tips over het volgen van een alkalisch dieet. Hij is er heilig van overtuigd dat zo’n alkalisch dieet het verzuren van je lichaam tegen gaat en daarbij je afweersysteem versterkt. Tsja, dat moet ik dan toch maar eens gaan lezen en me in verdiepen. Voorlopig staat er komende week weer bloedprikken op het programma en de rollercoaster daar omheen. Fijne werkweek allemaal straks weer.
Gerard